Bugün bankaya gittim. Bankamatikten yapılan işler dışında bankaya gitmeyi hiç sevmem ben. Sıra alıyorsun, hemde 'sıra beklemeden müşteri numarasıyla daha hızlı işlemlerinizi halledin' yazılı bir kağıdı bankanın kartı sayesinde sıra beklememek umuduyla alıyorsun. Ama normalce sıra alandan bir sonraki olarak yine aynı hesaba geliyorsun. Yine vezne işlemleri biraz daha hızlı ilerliyor ama müşteri hizmetleri tam bir ölüm. Bugün de müşteri hizmetlerinin karşısındaki koltukta ölürüm sandım, kapıyı kilitlerler üstüme, kalkamam sandım. Yanıma bir de bütün banka işleyişini bildiğimi düşünen yaşlı bir amca oturdu. Azıcık bana yönelik oturmasından muhabbet açacağı belliydi. Tonton falan diye bozmadım. Önce ne kadar zamandır beklediğimi ve tahminen onun ne kadar zaman bekleyeceğini, işlemi yapılan adamın ne kadar zaman bekleyeceğini sorduktan ve ortalama cevaplar aldıktan sonra saate baktı, sustu. O sırada başka bir amca sıra numarasına basmayıp su içen vezne görevlisine 'içki içeceğine görevine bak' diye bağırdı. Adam ses etmedi, sıradaki numaraya bastı, bağıran amca değildi. Belli ki su içmesini istememişti. Benim yanımdaki amca bizim sıra ilerlemeyince kulağıma '35 dakka oldu' diye fısıldadı. Amcanın kulağıma fısıldaması hoşuma gitmediği halde gülümseyip bir işim varmış gibi çantamla uğraştım. Bizim sıra ilerleyince yine kulağıma 'bak bu adam çok iş yaptıracak birine benzemiyor' dedi. Amcanın elindeki numaraya baktım. Sıra 584'teydi, amca 585'di, ben 588'dim. Dayanamayıp 'amca ne kadar çok şikayet ettin sen bundan sonrasın ben daha 6 kişi beklicem' dedim, ama biraz şakaya vurarak(niye 6 bilmiyorum çok geldi herhalde o an). Amca şaşırdı, daha kulağıma fısıldayacağı çok şey vardı. 'Kızım bende namaza yetişirim diye düşünüyodum' dedi. Gülümsedim. Durumdan gereksiz yere mutsuz olup şikayet eden insana kaç yaşında olursa olsun tahammülüm yok galiba. Amcanın numarası geldi, 'Heh' dedi gitti. Sonra insanlar geçti ve ben amcadan önce işimi hallettim. Namaza gitmedim, Tuğçelere gittim, bir kahve içip eve geldim.