Geçen gün evdeki kitaplıktan kitap bakarken bu fotoğrafı buldum bir kitabın arasında. 'Hiç değişmemişim doğduğumdan beri ha!' dedim her fotoğrafıma baktığımda olduğu gibi.
HAZAN.. Songül Hanımın kızı çocukluğunu yaşayan, çocukken yaşatılan çocuk... Şanslı bir çocuk ve bu çocuk yaşıyor. Yaşayacak da. Ama ya benim çocuklarım. yazıyordu.
Hemen aklımdan çocuğu olmayan bir annenin dramı gibi senaryolar geçti. Flaştan şaşkına dönen yanımdaki çocuğun olayla ilgisi var mıydı? Yoktuysa neden oradaydı, niye bilerek kadraja alınmıştı? Ama yoksa kaçırılmak mı istenmiştim? Öldürülmek mi? Yoksa yoksa annem...
Hayli şaşırtıcı aslında millet bunlardan cinayetler çözüyooo, nerden bilebiliriz zamanında beceriksiz bir katil tarafından kurban edilmek istenmediğimi, sadece bir kadının duygusal anına denk gelmediğini nereden bilebiliriz hıı ne diyosun seen? Öff biliyorum beklediğin gibi bir şey değildi ama napiim bizim evde esrarengiz böyle şeyler oluyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder