Bugün açık gördüğüm gibi vitrindeki mor ağırlıklı renkli camlı-boncuklu bilekliği elime aldım. Tahmin edeceğiniz gibi kır saçlı öğretmenmiş de emekli olunca böyle bir yer açmış adamlardan biri yanıma geldi. Azıcık sohbet ettikten sonra eşini fark ettim. Ondan da zarafet akıyordu. Ses tonu o kadar hafifti ki elimde boncuklar renkli camların içinde uyuyakalacaktım. Onu sevmemin sebebi denediğim yüzüğü görünce 'elleriniz ne kadar zarif herkese yakışmıyor bu tarz yüzükler' demesi de olabilir. :) Ama sesi de büyük etkendi. Yaptım. Hem bilekliği hem yüzüğü aldım. Böylece haftalığımın %20 sini harcamış bir şekilde kafamda 'parayla saadet oluyor yaa' düşüncesiyle yüzüme yapışmış gülümseme, elimde yüzüğüm ve bileğimde bilekliğim eve geldim.
![]() |
Zarif parmaklarım, camdan uğur böceğim ve ojelerim |
![]() |
Renkli camlı-boncuklu bilekliğim ve defterimin sayfası |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder