Must be funny

   Birkaç gündür sosyal bir deney içerisindeyim sevgili okur. Yıllardır kimseden bir beklentisi olmayan, bu konuda sıkışmayan biriydim. Bununla da övünmezdim. Çünkü yokluğu, çaresizliği bilmezdim. Şubat ayında buraya yazmadım ama baya oraya buraya gittim. Tuğbacığımın doğum günü için kalktım İzmir'e gittim mesela. Her hafta sonu bir aktivite içinde olmam da cabası. Hatta bir ara kardeşim bende 1 hafta kaldı o bu ay içinde miydi onu hatırlamıyorum. Düşün bu ay o kadar uzun gelmiş bana. 

   Hani hayatımızda sıralamalar vardır ya; atıyorum yemek yemek bira içmekten önce gelir. Benim için pek öyle değil galiba. Dışarıda arkadaşlarımla filan geçirdiğim vakit daha önce geliyor. Gözüme hiçbir şey batmıyor. Sabah ofiste bisküvi yanına kahveyle kahvaltı ediyorken, akşamına bir arkadaşımla 'chicken mushroom garlic cheeseburger' yiyebiliyorum. Tercih meselesi yani. Ya da yanıma çok da iyi anlaştığım bir ev arkadaşı alıp sefa sürebilecekken; hafta içi sadece akşamları uyumaya, hafta sonu arkadaşlarla gelip uyumaya ve pazar günü tv/bilgisayar karşısında kahveyle geçirmeye dünyanın kirasını veriyorum. Ama o pazar gününe sadece kira veriyorum sevgili okur. Yok böyle bir keyif. Burcumun da özelliğiymiş baktım geçen: lükse düşkünlük. Tabii lüks deyince araba, mücevher filan değil daha bizim için. Ne bileyim yalnız evde pineklemek, pahalı bir restorana gitmek, değişikli bir kokteyl içmek filan daha. Ama ne varsa o, lüksleri verin bana ekmeğimi alsanız da olur-çok yemem zaten-. 

   Gelecek kaygısı filan da oluşmadı ama geçen boş bir vaktimde beni denk getiren bankam da bireysel emeklilik yaptırdı bana. En azından o var canım diyebileceğim chicken mushroom garlic cheeseburger yerken. 56 yaşımda biriktirmiş olacağım rakamdan bahsetti. Moda tarafında denize bakan bir ev alabiliyorum mesela. Ama 56 yaşımda. Düşünsene benim bile her şeyden şikayet edeceğim bir yaşta o kadar parayı, o evi ne yapacaksam? Sordum peki atıyorum 5 yıl sonra çekebilir miyim dedim. Yok dedi kesinti olur. Yani hiç kaçarınız yok o ev 56 yaşında alınacak. Bir açıdan 56 yaşımda böyle bir evde oturacaksam bugünü de çok dert etmeyeyim bence demi. Nasıl olsa 55'de ölmem herhalde. Sebze ağırlıklı filan boşuna mı besleniyoruz? Evlilik işini de o zamanlar halletmek lazım. Düğün masrafı filan Nihal'den biliyorum. Boşa kemer sıkma politikaları. Ben orada burada Carpediem filan takılayım da kim bilecek. Sorarlarsa pişman değilim derim. 


Güzellemeli not: Chicken mushroom garlic cheeseburger, Burger House'un efsanevi güzellikte bir hamburgeridir.